On Board

Slachtoffer spookrijder

Susan Lenderink is het zoveelste voorbeeld van een succesvolle directeur in het bedrijfsleven die compleet verdwaalt en uiteindelijk verdrinkt in de voetballerij. ’Van Bijenkorf naar wespennest’, kopte De Telegraaf toen de financiële topvrouw in het voorjaar van 2019 Jeroen Slop opvolgde bij Ajax. Ruim vijf jaar later verlaat zij de Johan Cruijff ArenA een illusie armer en een uiterst pijnlijke ervaring rijker.

Hoewel het beslist niet Lenderink alleen is aan te rekenen dat Ajax na het gedwongen vertrek van Overmars in recordtijd op het financiële ravijn afstevende, is zij en niemand anders verantwoordelijk voor de financiële situatie. Zij had op de rem moeten trappen toen Overmars’ tijdelijke vervanger Gerry Hamstra en diens rechterhand Klaas-Jan Huntelaar veel te veel geld uitgaven aan veelal niet-Ajax-waardige spelers. Maar echt fout ging het toen Lenderink spookrijder Sven Mislintat zijn gang liet gaan met in totaal 59 jaar aan miljoenencontracten voor twaalf spelers, van wie bijna iedereen zelf niet had kunnen dromen ooit voor Ajax te spelen en dat ook uitsprak.

(Bron: Telegraaf)

Een op de drie nieuwe bestuurders dit jaar vrouw

Het aantal vrouwen in bestuursposities van grote bedrijven is afgelopen jaar toegenomen. Bijna een derde van de nieuwe bestuurders bij beursgenoteerde bedrijven was een vrouw. Een jaar eerder was dit nog maar 13 procent. Dit blijkt uit de jaarlijkse Female Board Index.

Volgens Mijntje Lückerath-Rovers, hoogleraar en samensteller van de index, maken vooral bedrijven die in de AEX staan werk van genderdiversiteit: ‘In de AEX doen ze het gemiddeld veel beter. Daar is 25 procent van bestuurders al een vrouw. Zij worden er ook meer op aangesproken, want ze zijn veel zichtbaarder dan de kleine bedrijven die niemand kent. Veel mensen werken bij de AEX-bedrijven en die willen uitdragen dat ze modern zijn.’ Tegenover die grote bedrijven, waar het aantal vrouwelijke bestuurders toeneemt, zijn er ook 57 ondernemingen met geen enkele vrouw in de raad van bestuur. Bij die bedrijven werden wel 14 nieuwe mannelijke bestuurders aangenomen. Voor bestuursfuncties is er geen quotum voor een percentage mannen en vrouwen waar het bedrijf zich aan moet houden.

Helft commissaris vrouw

Sinds 2022 is het wel wettelijk verplicht voor beursbedrijven om minimaal een derde vrouw (en ook minimaal een derde man) in de raden van commissarissen te hebben. 73 van de 82 bedrijven voldoen daar nu aan. Het aantal vrouwelijke commissarissen is al langer bijna gelijk aan het aantal mannelijke commissarissen. In 2024 zijn er, met 53%, net iets meer mannelijke commissarissen dan vrouwen. Bij de overige negen bedrijven gaat het om relatief kleine lokale beursondernemingen die gezamenlijk elf vrouwen moeten benoemen. Zij voldoen daar nu niet aan, maar zijn ook niet in overtreding, omdat ze het afgelopen jaar geen nieuwe commissarissen hebben benoemd.

Vrouw vervangt vrouw

Dat het verschil in genderdiversiteit tussen commissarissen en bestuurders zo groot is, ligt volgens Lückerath-Rovers niet alleen aan het quotum, maar ook aan het aanbod van mensen. ‘Bij commissarissen zoek je altijd van buiten, dat betekent dat de vijver waar je in zoekt vele malen groter is. Een bestuursfunctie is vaker een fulltime baan en vaak stromen nieuwe bestuurders door vanuit andere lagen in de organisatie. Als de rest van het bedrijf dan divers genoeg is, dan komt het wel goed.’ Als er eenmaal diversiteit is in de bestuurslaag is dat volgens Lückerath-Rovers in veel gevallen blijvend. Zo lijkt een van de redenen van het hogere aantal nieuwe vrouwelijke bestuurders dat er ook best wat vrouwelijke bestuurders gestopt zijn afgelopen jaar: ‘Vrouwen die aftreden worden ook steeds meer vervangen door vrouwen. Eerst was het groepje vrouwelijke bestuurders zo klein, maar nu zie je bijvoorbeeld bij ABN AMRO dat er een vrouw aftreedt en er een nieuwe vrouw voor in de plaats komt.’

(Bron: NOS)

'VOR moet leiden tot gedrags- en cultuurverandering'

De nieuwe Verklaring Omtrent Risicobeheersing (VOR) moet vooral leiden tot gedrags- en cultuurverandering. Bestuurders kunnen hun eigen keuzes maken, maar moeten wel de risico’s en eventuele zwakheden binnen hun organisatie beschrijven.

Dat stellen emeritus hoogleraar Jaap van Manen (oud-voorzitter van de Monitoring Commissie Corporate Governance Code) en Nyenrode-hoogleraar Marlies de Vries (eerder kwartiermaker toekomst accountancysector) tegenover Management Scope, in een interview over de effecten van de VOR.

Vuile was

Volgens De Vries moeten bestuurders straks beter uitleggen wat ze precies doen aan risicomanagement. ‘Men hangt de vuile was niet graag buiten, terwijl beleggers terecht zeggen: wij willen weten hoe het risicomanagement in elkaar steekt en of er wellicht verbeterpunten zijn.’ Volgens Van Manen worden bedrijven door de VOR niet per se opgezadeld met strakke voorschriften. ‘Hoe ze het doen, maakt niet uit – als bestuurders en commissarissen maar transparant communiceren over hoe hun bedrijf ervoor staat met de beheersing van risico’s’, stelt hij. Zaak is wel om dat tijdig te doen, ook als er moeilijke zaken verteld moeten worden. ‘Breng slecht nieuws meteen naar buiten, bijvoorbeeld in je kwartaalbericht.’

(Bron: Accountant)