‘Minder is meer’
Veel bestuursvergaderingen gaan over inhoudelijke zaken, een uitpuilende agenda met ‘issues’ die besproken moeten worden. Maar een goed gesprek? ‘Neem, als die tijd er is, ook eens de rust om het over persoonlijke drijfveren te hebben’, adviseert Anthon van der Horst van GITP Executive Expertise. ‘Het verdiept relaties.’
Onlangs was ik betrokken bij een ontmoeting tussen een RvB en RvT. In de betreffende organisatie staan alle (objectieve) feiten op meer dan groen. Zowel de RvT als de RvB zijn oprecht tevreden. Niet uit zelfgenoegzaamheid, maar gewoon omdat het echt goed gaat. Wel was er een behoefte aan het zogenaamde Goede Gesprek. Een behoefte die- zo merk ik- breder leeft na een periode van vergaderen via vooral TEAMS of andere online tools.
Elkaar beter leren kennen met een goed gesprek
De aanpak waar we voor hebben gekozen, was relatief eenvoudig en, zo bleek uit de evaluatie, doeltreffend. Menig begeleider van een sessie zal uitgebreid aandacht besteden aan de voorbereiding en eerder teveel dan te weinig willen doen. Door een lang consultancyleven heb ik geleerd dat in dit soort situaties minder echt meer is. De kernopdracht voor de deelnemers was om ervaringen te delen die de ander niet van je weten. Bij voorkeur iets wat leuk of interessant is, iets wat vreugde geeft en iets zegt over wie je echt bent. Tevens had ik de opdracht gegeven om een tekst mee te nemen die moest worden voorgelezen. Deze tekst bevatte een waarde, een gevoel, een idee wat voor een goed gesprek belangrijk is.
Verdieping van relaties
Het is een bijzondere ontmoeting geworden omdat er een verdieping in de onderlinge relaties optrad, puur omdat er ruimte was om achtergronden te vertellen en gebeurtenissen te delen die persoonlijk vormend zijn geweest. Het was ook bijzonder omdat deze organisatie vanuit een duidelijk christelijk perspectief werkt. Voor mij bleek dat wat de een vanuit een christelijke motief doet, een ander goed bestuur noemt, of psychologisch gezond, of waardengedreven inspiratie en dat deze inspiratie tot echt goede zaken kan leiden.
‘Ik snap het niet’
Vaak geef ik het advies om een vergadering te starten met een soort ritueel, een gedachte die kan worden meegegeven aan de vergadering. In deze omgeving is daarin heel goed voorzien. Een gebed, met een hele mooie overweging om het werk met aandacht en liefde te doen. Het gezelschap gaf blijk van een enorme belezenheid en kennis, niet alleen van de bijbel , maar ook van filosofie, politiek, literatuur, wetenschap, etc. Wat me nog het meeste trof, waren de goede daden en het ‘hier en nu’ gedrag van deze groep. Het bleek uit de kennismaking dat veel mensen adoptiekinderen hadden opgenomen in hun eigen gezin en de organisatie al enkele honderden Oekraïense vluchtelingen onderdak bood. Ook het hier en nu gedrag: geen vliegen afvangen en oprechte interesse. Zo was er een voor mij betekenisvol moment. Er werd een ingewikkelde tekst voorgelezen, die ik niet goed begreep. Wat als begeleider te doen? Het moment laten passeren als niemand aangeeft de tekst ook niet te begrijpen of het aan de orde stellen. Ik koos voor het laatste. Het bleek dat men het wel begreep en er werd nieuwsgierig en respectvol aan mij gevraagd wát ik niet begreep. Het bracht uiteindelijk niet zozeer een inhoudelijke discussie teweeg, maar een discussie over hoe je in een RvT/RvB overleg kunt omgaan met het laten zien dat je iets niet snapt of niet weet. In deze groep kon het gezegd worden dat je iets niet snapte. Een signaal van een veilig klimaat en een goed gesprek.
Rust en doen!
Het aardige was dat door persoonlijke ervaringen te delen, onderliggende waarden duidelijk werden. Daardoor werd het gevoel van elkaar nog beter leren kennen, sterk gestimuleerd. Bijvoorbeeld hoe lang jaag ik persoonlijk succes na en wanneer geef ik echt iets aan mijn omgeving? Wanneer gaat het om mijn ambities of om ambities die de organisatie helpen? Eigenlijk hadden we het over zelfrealisatie en ‘ander realisatie’. Hoe brengen we positiviteit, dankbaarheid, zelfkritiek en bescheidenheid naar buiten? Belangrijke elementen in het bestuurlijke functioneren. Het mooiste vond ik de conclusie die we aan het einde van de sessie trokken met onder andere een de verwijzing naar Hannah Arendts en ieders bijdrage. Rust en Doen. Neem de rust om in je werk het goede te doen en praat niet over wat je goed wilt doen, maar doe het.
Kijk hier voor direct contact met Anthon van der Horst, of lees meer over GITP.