De tranen van Paul Polman, het lot van de tweede man en Bokito-leiderschap

On Board
Commissarissen in de media

‘Ik word regelmatig met tranen in de ogen gespot’

Eigenlijk wilde hij dokter worden, maar toen hij voor de derde keer werd uitgeloot vond zijn vader het tijd om geld te gaan verdienen. Paul Polman, CEO Unilever, richtte zijn pijlen vervolgens op economie. Naar eigen zeggen kan hij niet veel, maar ‘zolang je je daar bewust van bent, word je veel effectiever’. Een tijdje terug was hij helemaal klaar met die corporate wereld. Vooral ook omdat hij behoorlijk emotioneel van aard is. ‘Je moet een mens zijn, je moet je over de wereld ontfermen. Ik huil heel vaak, ook weleens op de werkvloer.’

Bron: Het Financieele Dagblad

***

Prima om tweede man te zijn

Sinds 18 mei is Rik baron van Slingelandt (1946) president-commissaris af bij ABN Amro en keert hij terug naar de achtergrond. Hij had nooit voorzitter willen worden, want hij is niet zo van de etentjes met klanten en de captains of industry. Maar als het bestuur, je collega’s en de aandeelhouders je roepen, zeg je geen nee en zo geschiedde in 2014. Er werd intern een zwaar beroep op hem gedaan. En kwam hij ook vorig jaar ongewild terecht in de Tweede Kamer om de salarisverhoging van het bankbestuur uit te leggen. Geen pretje, op z’n zachtst gezegd.

Dit jaar stoppen was altijd al de afspraak. ‘Het is mooi geweest.’

Bron: Het Financieele Dagblad

***

'Generatie Y accepteert geen Bokito-stijl'

Aldus Berndt Kodden, met 41 jaar de jongste managing director van FrieslandCampina. Durven twijfelen, je kwetsbaar opstellen en nederigheid uitstralen. Soft skills worden steeds belangrijker voor de manager van 2025.

Bron: Management Scope