On Board

Commissarissen en toezichthouders in de media

'Commissarissen zijn soms te slap' 

Oud-Unilever-man en multicommissaris Pascal Visée over het vervangen van bijna de gehele top van Mediq, sinds het bedrijf in 2013 door investeerder Advent van de beurs werd gehaald: 

‘Er is bij Mediq inderdaad fors ingegrepen in de topteams. Ik heb daar als commissaris bij gezeten en twee of drie keer mijn aarzelingen bij gehad: gaat de transitie niet te snel, is het wel nodig of verstandig om afscheid te nemen van deze bestuurder? Want het ging dikwijls om kwalitatief heel goede bestuurders. Maar Advent zei dan: voor de volgende fase in de ontwikkeling van het bedrijf hebben we een ander leiderschapsprofiel nodig. Achteraf heb ik elke keer moeten toegeven dat ze het bij het juiste eind hadden. Bij andere bedrijven zijn we soms te langzaam in het doorpakken op topniveau. Raden van commissarissen zijn in hun werkgeversrol af en toe te traag, te consensusgedreven, misschien wel te slap.’

Bron: Management Scope

+++

'De rvc danste naar zijn pijpen'

Steven van Eijck, voorzitter van de RAI Vereniging, blikt in het FD terug op zijn kennismakingsgesprek als grootaandeelhouder met Hans Bakker, voormalig topman van RAI Amsterdam (die sinds eind april leiding geeft aan Floriade Expo 2022 in Almere): 

'Hans was gewoon de koning van de RAI', herinnert Van Eijck zich. 'Hij duldde geen inmenging. De raad van commissarissen danste destijds naar zijn pijpen en het contact met de aandeelhouder was uitermate summier.'

Bij binnenkomst van Van Eijck bleef Bakker doodleuk achter zijn bureau zitten. De afstand bleef een meter of vijf. Hij legde zijn gast uit dat dit een beleefdheidsbezoek betrof en dat Van Eijck zich als grootaandeelhouder geen zorgen hoefde te maken. Van Eijck: 'Hij deed dat op een iets te duidelijke manier. Ik heb hem gezegd: ik ga nu weer naar buiten en kom dan nog eens deze kamer binnen. En als je nog één keer zo'n toon aanslaat, dan duurt je carrière hier nog uitermate kort.'

Van Eijck verdween inderdaad uit de kamer, stapte daarop weer naar binnen en stelde zich opnieuw voor. 'We hebben een goed gesprek gehad, Hans kan zich in zo'n situatie goed aanpassen. Daarna hebben we altijd een hele goede relatie gehouden.'

Bron: Het Financieele Dagblad

+++

Nu Shell nog

De activistische belegger Engine No. 1, die zich focust op het klimaat, krijgt een extra zetel in de raad van commissarissen van de Amerikaanse oliemaatschappij ExxonMobil. Eind mei werd al bekend dat de klimaatgroep twee zetels in de wacht had gesleept.

Engine No. 1 heeft sinds december 0,02 procent van het moederbedrijf van Esso in handen en zet de oliegigant al langer onder druk over zijn klimaatbeleid. De groep vindt dat het bedrijf nog te veel investeert in fossiele brandstoffen en wil een manager aanstellen die het kan omvormen tot een klimaatvriendelijker bedrijf.

Met de drie zetels bezet in de raad zal Engine No. 1 het bedrijf waarschijnlijk sterk onder druk zetten om zijn klimaatbeleid te herzien.

ExxonMobil benadrukte dat het al maatregelen neemt in de strijd tegen klimaatverandering. Zo investeerde het bedrijf 3 miljard dollar (2,5 miljard euro) in onderzoek naar CO2-opslag en andere manieren om zijn uitstoot te verminderen.

De Amerikaanse oliereus is niet het enige bedrijf waar zaken veranderen op klimaatvlak. De Nederlands-Britse oliegigant Shell kreeg vorige week woensdag van een Nederlandse rechter te horen dat het bedrijf zijn CO2-uitstoot bijna moet  halveren tegen 2030. Daarnaast werd bij concurrent Chevron gestemd voor een klimaatresolutie van de activistische groep Follow This. De motie roept het bedrijf op harde doelen te stellen om de CO2-uitstoot te verminderen.

Bron: nu.nl

+++

Lijden commissarissen ook aan het imposter syndrome?

Twaalf procent van de managers geeft aan dat ze, sinds ze een managersrol bekleden, last hebben van het imposter syndrome. Dit houdt in dat ze bang zijn om door de mand te vallen. Dat blijkt volgens MT/Sprout uit de ManagementScore van ISBW, een onderzoek onder ruim 500 managers in Nederland. Achttien procent vindt zijn rol overbodig en is van mening is dat zijn team helemaal geen manager nodig heeft. Slechts een vijfde (22 procent) vindt zichzelf van onmisbare waarde.

Iets om rekening mee te houden als commissarissen. En het roept ook een vraag op: zouden commissarissen zélf ook aan het imposter syndrome lijden?  

+++