On board

Top ING berispt

Voormalig ING-topman Ralph Hamers en twee commissarissen van die bank worden berispt vanwege de plannen uit 2018 om Hamers' beloning met de helft te verhogen.

Dat heeft de beroepscommissie van Tuchtrecht Banken bepaald. Eerder waren de drie vrijgesproken van het overtreden van de bankierseed door de organisatie die het gedrag van bankmedewerkers in de gaten houdt. Maar in beroep bepaalde de stichting Tuchtrecht Banken alsnog dat Hamers en de commissarissen het vertrouwen in het bankwezen hebben geschaad. Zij hadden een voorbeeldfunctie, meende de beroepscommissie en ‘daarin zijn ze tekortgeschoten’. Dat er alleen een tik op de vingers kwam en geen strengere straf zoals een beroepsverbod, komt omdat de beroepscommissie nog niet eerder had bepaald hoe ruim de gedragsregels moeten worden uitgelegd. Ook speelt mee dat inmiddels vijf jaar zijn verstreken en de drie veel in de publiciteit zijn geweest vanwege de zaak. De raad van commissarissen van ING stelde in 2018 voor om de beloning van toenmalig topman Hamers met de helft te verhogen tot zo'n drie miljoen euro per jaar. Dat veroorzaakte veel beroering en de toezichtsraad trok het voorstel enkele dagen later al in.

(Bron: De Accountant)

Aandeelhouders en commissarissen, neem uw verantwoordelijkheid en vraag naar het ‘eigen’ klimaatbeleid

Het wordt tijd dat de raden van commissarissen van grote bedrijven zelf vragen stellen over het voorgenomen klimaat- en milieubeleid. Dat is namelijk in hun eigen belang. Milieudefensie gaat ze daarin voor, betoogt Marty Smits. Het seizoen van de aandeelhoudersvergaderingen is begonnen. Het moment waarop bestuurders, gesteund en bevraagd door hun commissarissen, verantwoording afleggen over de afgelopen periode en vooruitkijken. Milieudefensie heeft vrijwilligers voorbereid om als aandeelhouders bij die vergaderingen – op radicaal vriendelijke wijze – deze vraag te stellen: Heeft dit bedrijf een klimaatplan dat leidt tot minimaal 45 procent minder uitstoot in 2030 ten opzichte van 2019, in de hele keten, in absolute zin?

(Bron: Nederlands Dagblad)

De burgemeester terug (in de raad van toezicht)?

In het Integraal Zorgakkoord (IZA) wordt de zorg verbonden aan welzijn. In plaats van ziekte staat gezondheid centraal. Het gaat niet meer om systemen. Maar om de leefwereld van mensen. Klinkt uitdagend.

In de wereld van het IZA bestaan er geen ziekenhuizen meer. Maar organisaties en netwerken. Die gaan uit van de mens en alle ermee samenhangende vragen. Netwerken reageren al voor het te laat is en iemand klachten krijgt. Ze gaan eerder, preventief, in gesprek over wat er waar precies nodig is. Wonen, schulden, werkomstandigheden, roken, sport, vervoer in dorp, stad of regio. Alles komt op tafel. Om uiteindelijk, waar mogelijk, ziekte te voorkomen. Voorbeelden? De Krijtmolen­alliantie in Amsterdam-Noord en MooiMaasvallei in Boxmeer. Die brengen al ‘de juiste zorg op de juiste plek’. Met dit perspectief voor ogen, bekijk ik de governancecodes die zijn bedacht voor het bestuur van zorginstellingen. Onafhankelijkheid stond voorop. Zo zijn de burgemeesters verdwenen uit de raden van toezicht. Daarmee is de betrokkenheid bij de lokale samenleving, de regio, verdwenen. Raar: elk mogelijk belang of belangenconflict is vakkundig gesaneerd. Blijkbaar is het woord ‘belang’ besmet. Maar in de regio zijn alle inwoners belanghebbenden van goede zorg­organisaties. Die belangen worden verdedigd door lokale overheden en de dominante zorgverzekeraar. Ook zij hebben baat bij goed functionerende zorgorganisaties. Neem de wereld van bedrijven. Daar hebben grootaandeelhouders soms een zetel in de raad van commissarissen. Omdat ze er belang bij hebben dat een bedrijf goed functioneert. Waarom wordt er niet overwogen om burgemeesters toch weer toe te laten tot een raad van toezicht? De burgemeester is de ultieme belanghebbende namens de inwoners. Die vertegenwoordigt de leefwereld van mensen. Of maak ik nu een denkfout? Graag uw reactie.

(Vraag opgeworpen door Mark van Houdenhoven (CEO Maartenskliniek) in Medisch Contact)

Einde tweehoofdig leiderschap DSM

DSM maakt na drie jaar een einde aan het tweehoofdige leiderschap van de onderneming. De ongebruikelijke bestuursvorm is na afronding van de fusie met de Zwitserse branchegenoot Firmenich niet meer nodig.

Geraldine Matchett, die samen met Dimitri de Vreeze begin 2020 het ceo-schap overnam van Feike Sijbesma, treedt met ingang van 1 september terug. Ze heeft 'besloten haar loopbaan elders te vervolgen', zo maakte het voedingsingrediënten- en biotechnologieconcern donderdag bekend. De Nederlander Dimitri de Vreeze blijft aan als ceo van het fusiebedrijf DSM-Firmenich. De 55-jarige De Vreeze maakte binnen DSM carrière, om er in 2013 toe te treden tot het bestuur. De in Frankrijk geboren Matchett (51) trad een jaar later toe tot het DSM-bestuur om er chief financial officer te worden. Zij werkte daarvoor bij SGS Group, een Zwitserse onderneming die gespecialiseerd is in het testen van producten en het certificeren van bedrijven. 'Nu de fusie een feit is, hebben we samen vastgesteld dat het dubbele leiderschap (...) niet langer nodig is om DSM-Firmenich verder te helpen', aldus president-commissaris Thomas Leysen in een toelichting op het besluit. Daarbij benadrukt hij dat deze manier van aansturing DSM heeft geholpen gedurende een periode waarin veel is veranderd. Ook de Belg Leysen, onder meer president-commissaris en mede-eigenaar van NRC- en Telegraaf-uitgever Mediahuis, is afkomstig uit het DSM-smaldeel.

(Bron: FD)