On board

Bedrijven willen geen oud-Shell-bestuurder meer als commissaris

Oud-Shell-topman en multicommissaris Jeroen van der Veer legde zijn ruim vier decennia bestuurlijke ervaring vast in het boek Van A naar B. Lessen in leiderschap (zie ook de boekrecensie in dit nummer van Governance Update). Hij schrijft onder meer ook over de zaken die hem na zijn pensioen bezighouden. Uit een interview met de NRC:

'Het volgens hem vijandige maatschappelijke klimaat jegens Shell bijvoorbeeld. Waar vroeger de rode loper overal in de wereld voor het concern werd uitgerold, hoeft Shell daar tegenwoordig niet meer op te rekenen, zegt hij. Want Shell is ‘fossiel’ en dus ‘fout’. Dat is wennen natuurlijk voor het bedrijf, dat decennialang gold als een van de grootste en machtigste ter wereld, en waar regeringsleiders soms op audiëntie kwamen bij de bestuursvoorzitter in plaats van andersom. „Op basis van mijn ervaring denk ik dat dit vooral in Nederland, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk speelt. En in Nederland het ergst.”

De afkeer gaat volgens hem ver, en heeft persoonlijke consequenties. „Ik merk dat veel andere bedrijven over gepensioneerde Shell-mensen denken: laten we die maar niet als commissaris nemen. Want ja, ze zijn misschien wel goede bestuurders, maar ze komen van Shell.” Op de vraag of een van de Shell-mensen wellicht Jeroen van der Veer was, maakt hij een wegwerpgebaar. „Daar ga ik maar verder niet op in.”'

(Bron: NRC Handelsblad)

Nieuwe Corporate Governance Code is te veel een compromis

De vernieuwde code voor goed ondernemingsbestuur spreekt van 'best practices'. Dat is misleidend, vinden Marilieke Engbers en Pim Bouwman, want de wetenschap stelt aan een best practice veel hogere eisen. Een betere formulering zou zijn: 'Dit is hoever het bedrijfsleven wil gaan'. ... Het zou beter zijn een Code te ontwerpen die de nadruk legt op de best practice-criteria in de wetenschap, namelijk voldoende conflict en daarmee transparant omgaan. Dan kunnen principes geformuleerd worden die recht doen aan de complexiteit van boardroom-vraagstukken. Een mooie uitdaging voor een volgende Monitoring Commissie.

(Bron: FD)

Vrienden zijn tegen benoeming

NRC meldt woensdag op de website dat de Vrienden van Feyenoord tegen een herbenoeming zijn van president-commissaris Toon van Bodegom. Er zou grote onvrede zijn over het functioneren van Van Bodegom, die de functie vanaf 2019 bekleedt.

De Vrienden van Feyenoord redde Feyenoord in 2010 van een financiële ondergang, en zouden zich tegen een herbenoeming hebben uitgesproken bij de buitengewone algemene vergadering van aandeelhouders, die vorige week donderdag is gehouden. Dit zouden betrokkenen hebben gemeld aan NRC. Van Bodegem zou zelf graag voor een tweede termijn van vier jaar gaan als president-commissaris van Feyenoord. 'Hij is met minimaal mandaat herbenoemd door de steun van meerderheidsaandeelhouder Stichting Continuïteit, die 50,1 procent van de aandelen beheert en de clubcultuur bewaakt', schrijft NRC op de website. De Rotterdammers hebben zelf nog geen ruchtbaarheid gegeven aan zijn herbenoeming, aangezien de notulen van de vergadering van vorige week donderdag nog vastgesteld moet worden, meldt een woordvoerder. De Vrienden van Feyenoord hebben 48,7 procent van de aandelen in handen.

(Bron: NRC en Fr.Fans.nl)

´Topvrouw moet voorbeeldfunctie niet onderschatten´

Bij vijfduizend Nederlandse bedrijven ploft deze week een brief van SER-voorzitter Kim Putters en minister Robbert Dijkgraaf (Cultuur) op de mat met de vraag of zij hun beleid op het gebied van diversiteit aan de top willen delen met de Sociaal-Economische Raad (SER). Die zal in een diversiteitsportaal, dat dinsdag officieel werd geopend, al deze plannen gaan verzamelen en monitoren.

De eerste brief was voor PostNL-topvrouw Herna Verhagen. Wat zijn haar ’ambitieuze doelstellingen’ wat betreft diversiteit? „Wij streven voor 2025 naar 33% vrouwen in het senior management en minimaal 35% in het middle management”, zegt Verhagen. Momenteel zit het postbedrijf al op 35% in het middensegment, en op 31% bij de top. Konden die doelen niet wat ambitieuzer? ´Toen ik in 2012 bij PostNL begon, was het aandeel vrouwen in managementposities rond de 18, 19%. In de komende twee jaar willen we dus 2% meer vrouwen in het topmanagement. Dat is een ambitieus en haalbaar doel. Zo snel verandert de samenstelling van de top niet”, stelt zij. „Wel werken we eraan om in alle lagen meer vrouwen te benoemen, en heeft PostNL een vrouwennetwerk met mentorprogramma. Zo kom je als jonge vrouw eerder in beeld bij het senior management. Dat zal er zeker toe leiden dat meer vrouwen de top bereiken.´

Ook Verhagen zelf werd benoemd: de ceo van PostNL was al sinds 2019 toezichthouder bij ING en sinds vorig jaar ook bij Philips. Zien we niet vooral dezelfde namen op meer plekken in plaats van meer vrouwen op topposities? Dat vindt de PostNL-ceo niet. „Deze raden van commissarissen hebben allebei 30 tot 40% vrouwen, dus er zijn genoeg kansen voor vrouwen.” Als vrouwen bang zijn als ’excuustruus’ te worden aangesteld, wil Verhagen die angst wegnemen. „Ik was aanvankelijk tegen quota, maar ik besef nu dat het nodig is om verandering te bewerkstelligen. Het is gewoon nodig voor meer vrouwen aan de top. En zij moeten hun voorbeeldfunctie niet onderschatten. Dankzij een vrouw aan de top zien vrouwen in alle lagen van het bedrijf wat zij kunnen bereiken.”

(Bron: Telegraaf)